banner-slider

  • Pierwsze zdjęcie Toruńskich Wodociągów
  • Drugie zdjęcie Toruńskich Wodociągów

Technologia uzdatniania - SUW Drwęca - Jedwabno

komora ujęć wraz z budynkiem Przepompowni I stopnia

Na zdjęciu - komora ujęć wraz z budynkiem Przepompowni I stopnia

Etapy uzdatniania - SUW Drwęca - Jedwabno

  1. Woda napływająca do zatoki trafia do komory ujęć, która stanowi połączenie zatoki z Przepompownią I stopnia, zachodzi tu jej oczyszczanie z zanieczyszczeń mechanicznych.
  2. Wstępnie oczyszczona woda napływa do komór czerpalnych Przepompowni I stopnia , gdzie zostaje zassana przez pompy.
  3. Następnie dwoma ruruciągami płynie w kierunku stacji uzdatniania wody (SUW), gdzie przebiega właściwy proces jej uzdatniania.
  4. Osobnym rurociągiem do SUW doprowadzana jest woda ujmowana z ujęcia infiltracyjnego "Jedwabno", która w zależności od jej jakości może być poddana całemu cyklowi uzdatniania, albo przejść przez wybrane etapy ciągu technologicznego.
  5. Wyloty rurociągów usytuowane są w zbiornikach wstępnego ozonowania. Zachodzi tutaj proces uzdatniania wody I stopnia określany mianem bakteriologicznego (utlenienie części organicznych), poprzez kontakt wody z gazowym ozonem.
  6. II etap uzdatniania wody przebiega w bloku koagulacji - zachodzi tutaj szereg procesów fizyko-chemicznych, których celem jest wytrącenie z wody zawiesin przy użyciu chemikaliów. Wytrącone zawiesniny oddzielane są od wody w osadnikach pokoagulacyjnych. Następnie, aby nadać wodzie lepszych walorów samkowo- zapachowych, systemem rurociągów jest ona przesyłana na filtry antracytowo- piaskowe. Po przefiltorwaniu woda płynie do pompowni międzyobiektowej, aby stamtąd trafić do zbiorników wtórnego ozonowania.
  7. Proces powtórnego ozonowania poprawia organoleptykę wody, pozbawiając ją nieprzyjemnego posmaku i zapachu.
  8. Ulepszona w ten sposób woda trafia ponownie na filtry, tym razem węglowe. Po przefiltrowaniu przez złoże węgla aktywnego następuje końcowe oczyszczenie wody. Końcowym procesem jest dezynfekcja wody w zbiorniku dezynfekcji końcowej za pomocą dwutlenku chloru, który wytwarzany jest w chlorowni. Woda uzdatniona gromadzona jest w trzech zbiornikach wyrównawczych zapewniających ciągłość dostaw wody do miasta.
  9. Ze zbiorników wyrównawczych woda uzdatniona poprzez obiekt pompowni II stopnia tłoczona jest do magistrali przesyłającej wodę do miejskiej sieci wodociągowej.

Obiekty SUW

Na zdjęciu - sita obrotowe

Zadaniem komory ujęć jest wstępne mechaniczne oczyszczanie wody, poprzez usuwanie większych zanieczyszczeń mechanicznych (kawałki drewna, kamienie, większe rośliny wodne, większe organizmy wodne itp.) dzięki zastosowaniu krat rzadkich i gęstych oraz drobnych zanieczyszczeń (drobne rośliny wodne, plankton, ryby, narybek) poprzez zastosowanie sit obrotowych.

Na zdjęciu - budynek Przepompowni I stopnia

Zadaniem Przepompowni I stopnia jest czerpanie wody z komory ujęć i tłoczenie jej do obiektów Stacji Uzdatniania Wody (SUW). W budynku Przepompowni I stopnia zamontowanych jest 5 sztuk pomp zatapialnych i diagonalnych o następującej mocy:

  • 2 x 250 kW
  • 1 x 600 kW
  • 1 x 360 kW
  • 1 x 500 kW

Pompy załączane są w zależności od potrzeb produkcyjnych ujęcia, przy czym maksymalny, dopuszczony pozwoleniem wodnoprawnym pobór wody może wynosić 3666 m3/h.

Woda na tym ujęciu pobierana jest ze studni wierconych za pomocą pomp głębinowych. Na terenie ujęcia zlokalizowanych jest 17 studni, obecnie pracuje 10. Maksymalny pobór dobowy (dopuszczony pozwoleniem wodnoprawnym) z tego ujęcia wynosi 18.000 m3/d, natomiast maksymalny godzinowy 1068 m3/h.

Na zdjęciu - zbiorniki wstępnego ozonowania

Ozonowanie wstępne, które jest pierwszym etapem uzdatniania wody, prowadzone jest w Zbiornikach wstępnego ozonowania (2 sztuki, każdy z nich o pojemności 1630 m3).
Proces ten ma na celu wstępne utlenienie części materii organicznej zawartej w wodzie surowej, utlenienie związków manganu i żelaza oraz dezynfekcję wody wpływającej do stacji uzdatniania.

Na zdjęciu - budynek koagulacji

W bloku koagulacji zlokalizowane są:

  • instalacja dozowania koagulantów (PAX)
  • instalacja zarabiania i dozowania wody wapiennej
  • instalacja dozowania nadmanganianu potasu
  • ciągi koagulacyjne

 

Instalacja dozowania koagulantów (PAX)

 

Na zdjęciu - zbiorniki magazynujące koagulant oraz instalacja dozująca

 

Instalacja ta składa się z dwóch zbiorników magazynujących o pojemności 30 m3 każdy oraz z układu dozującego (pompki, przewody doprowadzające).

Koagulant jest dodawany do wody uzdatnianej w celu wytrącenia z niej zawiesin mineralnych i organicznych.

 


Instalacja zarabiania i dozowania wody wapiennej
(tu będzie zdjęcie)

Woda wapienna dodawana jest do wody uzdatnianej w przypadku spadku pH, spowodowanym dodaniem koagulantów. Spadek pH wody powoduje wzrost jej korozyjności, dlatego musi być możliwość jej stabilizacji i korekty odczynu.
Woda wapienna może być dodawana w następujących miejscach:

  • przed lewym zbiornikiem wstępnego ozonowania (ozonowanie wody z Drwęcy)
  • po osadnikach pokoagulacyjnych
  • po filtracji węglowej

Jest ona wytwarzana jest z mleka wapiennego w instalacji zarabiania i dozowania wody wapiennej.

 

Instalacja dozowania nadmanganianu potasu
(tu będzie zdjęcie - instalacja KMNO4)

Konieczność dozowania nadmanganianu potasu zachodzi w przypadku, gdy ozonowanie wstępne nie jest w stanie usunąć całej ilości manganu zawartego w wodzie surowej. Nadmanganian potasu utlenia mangan dwuwartościowy do dwutlenku manganu. Ponadto, ze względu na swoje właściwości utleniające, nadmanganian potasu działa rownież dezynfekcyjnie.

Nadmanganianu potasu przechowywany jest w zbiorniku roztworu nadmanganianu potasu o pojemności ok. 2 m3, dozuje się go do wody po ozonowaniu wstępnym, przed koagulacją.

 

Ciągi koagulacyjne

 


Na zdjęciu - Osadniki pokoagulacyjne

Mamy 5 ciągów koagulacyjnych, każdy z nich składa się z:

  • pompki dozującej koagulant
  • komory szybkiego mieszania
  • komór reakcyjnych (labiryntowych)
  • osadników pokoagulacyjnych poziomych

 

W komorach szybkiego mieszania woda miesza się z koagulantem, następnie poprzez kolektor zbiorczy spływa do komór reakcyjnych (8 szt.) oraz dalej do osadników pokoagulacyjnych poziomych (8 szt.), gdzie następuje wytrącenie i sedymentacja zawiesin.

 

Na zdjęciu - Wieżyczki osadników pokoagulacyjnych

W hali filtrów zachodzi proces filtracji wody uzdatnianej:

  • na filtrach grawitacyjnych pospiesznych ze złożem antracytowo- piaskowym (9 szt.)
  • na filtrach węglowych (9 szt.)

Szybkość filtracji obu rodzajów filtrów przy obecnych przepływach wynosi od 2000 do 4000 m3/dobę (dla pojedynczego filtra).

Filtry są cyklicznie płukane w celu usunięcia ze złóż filtracyjnych zanieczyszczeń zgromadzonych podczas ich pracy.

 

Komory filtracyjne - filtry antracytowo- piaskowe

Komory filtracyjne - filtry antracytowo- piaskowe

 

Komory filtracyjne - filtry węglowe

Komory filtracyjne - filtry węglowe

Pompownia międzyobiektowa przepompowuje wodę uzdatnianą do zbiornika wtórnego ozonowania a ponadto, tłoczy wodę służącą do płukania filtrów antracytowo- piaskowych oraz węglowych.

Pracuje tu 7 sztuk pomp zatapialnych o wydajnościach:

  • 5 x 885 m3/h
  • 2 x 1325 m3/h

Zbiorniki wtórnego ozonowania (2 sztuki) mają pojemność 270 m3 każdy.

Prowadzony jest w nich proces ozonowania drugiego stopnia, mający na celu dezynfekcję wody przed skierowaniem jej na filtry węglowe.

Jest to zbiornik o pojemności 813 m3.

Prowadzona jest w nim tzw. dezynfekcja końcowa wody uzdatnianej, która zabezpiecza ją przed wtórnym zakażeniem (np. w sieci). Dlatego na tym etapie stosuje się dezynfektanty o dużej trwałości w wodzie, które działają przez określony czas.

Obecnie jako dezynfekant stosuje się chlor gazowy, wspomagany niewielką ilością dwutlenku chloru. Trwają prace nad całkowitym wyparciem chloru przez dwutlenek, ale ze względów technologicznych (różne właściwości obu dezynfektantów, różna siła dezynfekcyjna) proces ten musi być rozłożony w czasie – około 1 - 1,5 roku.

Na zdjęciu - budynek chlorowni

 

Dwutlenek chloru jest gazem bardzo wybuchowym, dlatego jego synteza musi być prowadzona w miejscu jego wykorzystywania. Synteza dwutlenku chloru prowadzona jest w oparciu o reakcję chloru gazowego z chlorynem sodu (NaClO2). Reakcja przebiega w roztworze wodnym i jako taki dwutlenek jest dozowany do wody. Dwutlenek chloru stosuje się jako dezynfekant końcowy.W obiekcie chlorowni znajdują się:

  • magazyn chlorynu sodowego z dwoma zbiornikami o pojemności 6,8 m³ każdy
  • magazyn chloru, gdzie przetrzymuje się chlor gazowy w specjalnych beczkach
  • pomieszczenie chloratorów i generatorów dwutlenku chloru
  • instalacja neutralizacji chloru która uruchamiana jest w przypadku awaryjnego uwolnienia chloru, w celu zapobieżenia skażeniu powietrza w obiekcie

Pomieszczenie chloratorów i generatorów - instalacja wytwarzania dwutlenku chloru

 

Zbiorniki chlorynu sodowego

 

Instalacja neutralizacji chloru

Zadaniem 4 zbiorników wyrównawczych jest magazynowanie wody uzdatnionej.

Zbiorniki mają następujące pojemności:

  • 2 x 5000 m3
  • 2 x 7.500 m3

Rezerwa wody w w/w zbiornikach zapewnia pokrycie 73% przeciętnej dziennej konsumpcji, co oznacza, że w przypadku zatrzymania ujęcia, przy całkowitym napełnieniu zbiorników, zabezpieczone są dostawy wody dla miasta przez ok. 17 godzin (przy przeciętnym rozbiorze wody wynoszącym ok. 35 tys. m3/dobę).

Na zdjęciu - budynek Pompowni II stopnia

W Pompowni II stopnia, której zadaniem jest podawanie wody do miejskiej sieci wodociągowej, zamontowanych jest 6 pomp zatapialnych szybowych. Są one w stanie przepompować nawet ok. 6000 m3 wody w ciągu godziny, jest to ilość znacznie przekraczająca potrzeby miasta.

Na zdjęciu - obiekty gospodarki osadowej - przepompownia oraz osadniki pionowe

Część osadowa służy do oczyszczania wód po osadnikach pokoagulacyjnych i wód popłucznych z filtrów oraz do zagęszczania i magazynowania powstających w tym procesie osadów.

Na obiekty gospodarki osadowej składają się:

  • kanał namułów o średnicy 300 mm
  • zbiornik namułów o pojemności 35 m3
  • przepompownia wyposażona w pompy wirowe
  • zbiornik retencyjny wód popłucznych o pojemności 500 m3
  • osadniki pionowe - 3 stuki o pojemności 536 m3 każdy
  • baseny osadowe - 3 sztuki o pojemnościach: 46700 m3, 26000 m3 i 51000 m3
  • pole refulacyjne o pojemności 10000 m3

 

Namuły z osadników pokoagulacyjnych (osady pokoagulacyjne) kanałem namułów, transportowane są do zbiornika namułów, który pełni rolę zbiornika retencyjnego. Z tego zbiornika, pompami, przetłaczane są do osadników pionowych, gdzie następuje sedymentacja osadów i ich oddzielenie od wód popłucznych namułów. Osady z osadników pionowych są okresowo spuszczane do basenów osadowych, gdzie następuje ich zagęszczanie, natomiast wody popłuczne namułów kolektorem zrzutowym odprowadzane są do Strugi Lubickiej. Wody nadosadowe (odsiąkowe) z basenów osadowych spływają na pole refulacyjne, gdzie zachodzi dalsza sedymentacja pozostałych osadów. Zsedymentowane osady pozostają na polu refulacyjnym, natomiast wody nadosadowe (odsiąkowe) poprzez zastawkę przelewają się do rzeki Drwęcy. Osady z basenów osadowych oraz pola refulacyjnego są okresowo wybierane i wykorzystywane przyrodniczo (do rekultywacji terenów).

 

Wody popłuczne (po płukaniu filtrów i ciągu technologicznego) trafiają do zbiornika retencyjnego wód popłucznych, a następnie poprzez przepompownię przepompowywane są do osadników pionowych. Kolejne etapy procesu oczyszczania przebiegają w sposób analogiczny, jak w przypadku osadów pokoagulacyjnych.

 

Na zdjęciu - na pierwszym planie - zbiornik retencyjny wód popłucznych

Zlokalizowane są tu dmuchawy służące do wytworzenia sprężonego powietrza koniecznego do okresowego płukania komór filtracyjnych.

Schemat blokowy SUW Drwęca- Jedwabno

Centralna Dyspozytornia z widoczną w tle tablicą synoptyczną

Na zdjęciu - Centralna Dyspozytornia z widoczną w tle tablicą synoptyczną

Korzystając z naszej strony, wyrażasz zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies . Zaktualizowaliśmy naszą politykę przetwarzania danych osobowych (RODO). Więcej o samym RODO dowiesz się tutaj.